மாதரை போற்றுவோம்

-


உதிரத் துளிகள் 

உலகிற்கு  உவகையை 

தந்த வண்ணம் 

உள ;


செவி  தொடும் 

மழலை சொற்கள் 

குழலையும் 

யாழையும் 

ஏறிட்டு 

பார்க்க வைப்பதில் 

பாரபட்சம் பார்ப்பதில்லை ;


உயிர் கலக்கும் 

மெய் உரசல் எல்லாம் 

உயிர்மெய்யை 

எல்லா காலத்திலும் 

தந்து செல்வதில்லை ;


அது அப்படி

ஆகி போதலும் 

அமைத்தவன் செயலே, 

அதை உணராது 

மாதர் மனம் நோக 

மாமொழி வசைகள் 

எதற்கு ?


புவி சேரா 

பிண்டத்தை 

பிழையென சூட்டும் 

பிதற்றல்கள் வேண்டா .


மழலை கொள்ளா 

மாந்தரும் மாந்தரேயென 

மாநெறி காத்தல் - நம் 

மாண்பிற்கு அழகு 

மாதரை போற்றுவோம்

சில நேரத்திலேனும் 

அவர் தம் 

மனங்களையும் .

 





 










கருத்துகள்

  1. Tamil 27 நவம்பர், 2021 அன்று 12:11 AM

    வலைதமிழ் நடத்தும் கதை மற்றும் கவிதைப் போட்டியில் கலந்துகொண்டு 1000 ரூபாய் வரை வெல்லுங்கள். https://valaithamil.com
    இனி தமிழில் டைப் செய்வது மிகவும் எளிது https://valaithamil.com/phonetic.html

    பதிலளிநீக்கு

கருத்துரையிடுக

அதிகம் சுவைத்தவை

சௌசாலயம்

-
படம்
  நலம் வேண்டி வலம் சுற்றி திருத்தலம் போற்றி நளபாகம் ருசித்து நைய்ய புடைத்து நாவிரல் நக்கி பக்தியில் மூழ்கி முழங்கால் நனைத்து நாமம் ஜபித்து நமஸ்கரிப்பதில் மட்டும் கிட்டுவதில்லை சில வாழ்வியல் வளங்கள்   மாறாய் வள்ளுவன் வாக்கில் வணங்கி சோறை குடித்து நீரை புசித்தலே நீடித்த வாழ்விற்கு வளம் சேர்க்கும் வழிகளாம்.   கூடுதலாய் குடல் சேர்க்கும் குப்பைகளை கூட்டி வரி மலம் வார்க்கும் மார்கமெல்லாம் மாக்கோயிலே மாந்தர்க்கு.   தமிழ்குடி தட்டும் தளங்கள் எல்லாம் திருத்தலம் காணும் கருத்துடனே   உடல் சேரா உபரிகள் நீக்கி உயிர் உய்ய உரம் சேர்த்து உளவு செய்ய ஓர் களம் செய்வோம் ; குடல் கொள்ளா குளம் நீக்க மனை கொள்ளும் சௌசாலயங்கள் சுகம் காக்கும் சூத்திரங்கள் ;   ஆலயம் செய்வோம் சௌசாலயம்   செய்வோம் மனைகளில் கொள்வோம் இதை நம் மனதிலும் கொள்வோம் ;
மேலும் படிக்கவும்

பெண் மயிலின் தோகைகள்

-
படம்
அன்றொருநாளில் அழகிய வானில் அலைந்த மயில்கள் அண்டதில் இடம் தேடி என் அருகில் அமர்ந்தன பிடாரி மையிரை பிடித்தது போலே பின்னங் கழுத்தை பிசைந்து கொண்டு பின் அடி கண்டது வீசிய காற்றின் விகாரம் கொண்டு விண்ணோக்கி ஓர் வினை செய்தது தோரணம் தொடுத்த தோரணை கொண்டு இறக்கை விரிக்க ஓர் இடம் கண்டு கொண்டது அருகில் இருந்த அழகின் ஆணையில் உடலை உலுக்கி ஓர் உவகை தந்தது தொண்டையின் ஓசையில்   தொடங்கி கொண்டையில் சிலிர்ப்பில் பல தோகைகள் தோரணம் கொண்டது அச்சிறு பொழுதில் என் மனம் மையம் கொண்டதெல்லாம்   பெண் மயிலின்   பேராண்மையில் தான் இயற்கையின் இசைவில் தோகைகள் துறத்து தோரணம் மறந்தாலும் சோர்வுறாது சினை கொண்டு சிறகடிக்கும் ஆண்மயில் ஈன்று இறுமாப்புடன்   திரியும் பெண்மையிலே ! நின் வினை நிலத்தினில் பெரிது வாழ்க நீ மன மகிழ்வோடும்- ஆண் மயிலோடும்.
மேலும் படிக்கவும்